NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الْوَهَّابِ
بْنُ نَجْدَةَ
حَدَّثَنَا
بَقِيَّةُ
حَدَّثَنَا
صَفْوَانُ
بْنُ عَمْرٍو
حَدَّثَنِي
سُلَيْمُ
بْنُ عَامِرٍ
عَنْ
شُرَحْبِيلَ
بْنِ
السَّمْطِ أَنَّهُ
قَالَ
لِعَمْرِو
بْنِ
عَبَسَةَ حَدِّثْنَا
حَدِيثًا
سَمِعْتَهُ
مِنْ رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ
سَمِعْتُ
رَسُولَ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَقُولُ مَنْ
أَعْتَقَ
رَقَبَةً
مُؤْمِنَةً
كَانَتْ
فِدَاءَهُ
مِنْ النَّارِ
Şurahbil b. es-Sımt'tan
rivayet olunduğuna göre; kendisi Amr b. Abse'ye: "Bize Resulullah
(s.a.v)'dan duyduğun bir hadisi naklet" demiş, (o da) Ben Resulullah
(s.a.v)'i şöyle buyururken şittim karşılığını vermiş:
"Kim imanlı bir
köleyi azad ederse (o köle, azad eden kimsenin) ateşten kurtulması için fidye
olur."
İzah:
Nesâî Cihâd; İbn Mace
ıtk: Ahmed b. Hanbel, II 420,422,429. 431,447,525, IV, 113, 147, 150, 235, 321,
344, 344, 384, 386, 404, V, 29, 244.
Her ne kadar bu hadisin
senedin de hadis uleması tarafından tenkıd edilmiş olan Bakiyye b. el-Veiid
varsa da, Tirmizı bu hadisi hasen senetlerle de rivayet etmiş olduğundan hadis
zayıflıktan kurtulup Hasen derecesine yükselmiştir.
Bir önceki hadisin
şarhinde yaptığımız açıklama bu hadis-i şerif için de geçerlidir.